Posted by : Unknown
วันอาทิตย์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559
จากเห็นการณ์ที่เกิดขึ้นมานักเรียนออกมามากคิิโตะบอกับทาเคชิเเละเรย์
คิโตะ:ไปทางนี้ทางนั้นน่าจะมีคนอยู่เยอะ
เรย์:อือ!!!
คิโตะ:ไปทางนี้ทางนั้นน่าจะมีคนอยู่เยอะ
เรย์:อือ!!!
ทั้งสามคนวิ่งออกมาจากตึกเเละเจอกับอาจารย์คนหนึ่งที่สอนภาษาอังกฤษ
เขาเดินมาที่เรย์อย่างเชื่องช้า
เขาเดินมาที่เรย์อย่างเชื่องช้า
เรย์:อาจารย์ค่ะ! รีบหนีเร็ว
คิโตะ:เรย์นั้นมันไม่ใช้คนเเล้ว
เรย์:!!!
ทาเคชิ:นี้สินะที่เขาว่าตายไปเเล้วเเต่ยังขยับตัวได้
คิโตะ:เอาไม้นั้นเเทงมัรเลยมันตายเเล้ว
คิโตะ:เรย์นั้นมันไม่ใช้คนเเล้ว
เรย์:!!!
ทาเคชิ:นี้สินะที่เขาว่าตายไปเเล้วเเต่ยังขยับตัวได้
คิโตะ:เอาไม้นั้นเเทงมัรเลยมันตายเเล้ว
อาจารย์บีบคอเรย์ไว้เเต่เรย์พยายามขัดขื่นเเละเรย์เกิดอารมณ์โมโห้
เรย์:อย่ามาดูถูกนะพ่อของฉันเป็นตำรวจนะ!!!
เรย์เสียบหอกไปที่หัวใจของอาจารย์...
เเต่อาจารย์ยังขยับได้เเละพยายามจะจับเรย์อีกครั้ง
เเต่อาจารย์ยังขยับได้เเละพยายามจะจับเรย์อีกครั้ง
เรย์:อะไรกัน! นี้เเทงโดนหัวใจเเล้วนะ!
คิโตะช่วนฉันด้วย
คิโตะช่วนฉันด้วย
ทันใดนั้นคิโตะใช้วิชารัดคออาจารย์ไว้เพื่อไม่ให้จับเรย์ได้เเต่จู่อาจารย์สามารถหักคอตัวเองเพื่อหันมาด้านหลัง
คิโตะ:อะไรทำไมเเรงมันเยอะเเบบนี้ว่ะ!!!
อาจารย์กัดเเขนคิโตะ!
เรย์:ไม่นะ!!! นี้เเนะ!!! ทาเคชินายเป็นผู้ชายไม่ใช้หรอทำอะไรสักอย่างสิ
เรย์พูดด้วยน้ำเสียงเสียใจที่เห็นคนรักตัวเองถูกกัด
ทาเคชิ:อืิ!!! ย้ากกกกก
ทาเคชิเอาไม้เบสบอลไปฟาดหัวอาจารย์จนสลบไป
คิโตะ:เเรงมันเยอะชะมัด
เรย์:นายจะตายรึป่าว(ToT)?
คิโตะ:ไม่หลอกเราต้องรีบออกจากที่หนี
เรย์:นายจะตายรึป่าว(ToT)?
คิโตะ:ไม่หลอกเราต้องรีบออกจากที่หนี
เเละทั้งสามมองบรรยากาศรอบข้างถึงกับนิ่งเงียบตอนนี้ทั้งโรงเรียนมันวุ่นวายไปหมดเเละเริ่มวิ่งไปที่ด่านฟ้า
จนมาถึงข้างบนในที่สุด
จนมาถึงข้างบนในที่สุด
เรย์:ต้องโทรหาคุณพ่อเเล้ว
เรย์พยยามโทรหาคุณพ่อ
เรย์:คุณพ่อค่ะ!!
พ่อ:นี้เรย์หรอ? ฟังนะตอนนี้ในเมืองวุ่นวายมากพยายามอย่าอยู่ใกล้คนเเปลกหน้านะฮัลโล่ฟังอยู่รึป่าวเรย์!
เรย์:คุณพ่อค่ะๆๆ! คุณพ่อได้ยิรรึป่าว
พ่อ:ฮัลโล่เรย์
พ่อ:นี้เรย์หรอ? ฟังนะตอนนี้ในเมืองวุ่นวายมากพยายามอย่าอยู่ใกล้คนเเปลกหน้านะฮัลโล่ฟังอยู่รึป่าวเรย์!
เรย์:คุณพ่อค่ะๆๆ! คุณพ่อได้ยิรรึป่าว
พ่อ:ฮัลโล่เรย์
ตืดๆๆๆ
สัญญาณหายไป
ทาเคชิชี้ไปที่นอกเมือง
ทาเคชิชี้ไปที่นอกเมือง